You can not select more than 25 topics
Topics must start with a letter or number, can include dashes ('-') and can be up to 35 characters long.
|
|
|
|
|
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
|
|
|
|
|
|
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" lang="en" xml:lang="en">
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<head>
|
|
|
|
|
|
<title>Unknown</title>
|
|
|
|
|
|
<link href="stylesheet.css" rel="stylesheet" type="text/css"/>
|
|
|
|
|
|
<link href="page_styles.css" rel="stylesheet" type="text/css"/>
|
|
|
|
|
|
</head>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<body class="calibre">
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6">نکتهٔ دوم اینکه امام برخلاف همه که هرچه پیرتر می‌شوند محافظه‌کارتر می‌شوند، امام هرچه پیرتر شد انقلابی‌تر شد؛ این خصوصیت امام بود، شخصیت و ویژگی امام بود. این را اوّلین‌بار مهندس بازرگان گفت که امام هرچه پیرتر می‌شود انقلابی‌تر می‌شود. امام رسالت حکومت‌کردن برای خودش قائل نبود. هرکس هرچه می‌خواهد بگوید، این نظر من است. امام شوخی‌شوخی به یک انقلاب جهانی داشت نگاه می‌کرد. امام تروتسکی بود و انقلاب را محدود به ایران نمی‌دانست. استالین انقلاب را محدود به روسیه می‌دانست و باید در روسیه تثبیت می‌شد. امام می‌گفت انقلاب، جهانی است، باید جاهای دیگر را هم بگیرد، انقلاب مثل آتش است. این ریشهٔ اختلافشان بود.</p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6"><span class="text_">شاگردان امام همه این</span><span class="text_">گونه بودند. به آقای خامنه</span><span class="text_">ای هم خیلی اطمینان داشت، ایشان را هم خیلی تحویل می</span><span class="text_">گرفت. روحانیتی را که به تفکراتشان نزدیک بودند، تحویل می</span><span class="text_">گرفت. ما شاهد هستیم که هرچه به سال</span><span class="text_">های آخر عمر امام نزدیک می</span><span class="text_">شویم، رابطهٔ ایشان با آقای منتظری بیشتر شکراب می</span><span class="text_">شود و دو ماه قبل از فوت، پیام عزل منتظری را صادر می</span><span class="text_">کنند. من معتقدم ده ماه بعد از قطعنامه تا فوت امام، رفتارهای امام می</span><span class="text_">چربد به قبل. امام که فوت می</span><span class="text_">کند خیلی چیزها عوض می</span><span class="text_">شود، قانون اساسی عوض می</span><span class="text_">شود، آقای هاشمی به ریاست</span><span class="text_">جمهوری می</span><span class="text_">رسند. درواقع معمار قطعنامهٔ ۵۹۸ آقای هاشمی است که باعث می</span><span class="text_">شود اجرایی شود و خودشان هم در این کتاب می</span><span class="text_">گویند که من خوشحال شدم. این اتّفاق که می</span><span class="text_">افتد، شروع تغییر جهان</span><span class="text_">بینی جمهوری اسلامی است؛ تغییری که به قول آقای دکتر یزدی، ما از جمهوری اوّل به جمهوری دوم می</span><span class="text_">رسیم. این اتّفاق دولت اوّل آقای هاشمی را می</span><span class="text_">خواستم تحلیل کنید.</span></p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6"><span class="text_">خطبه</span><span class="text_">های ۶۸_۶۷ ایشان دقیقاً مقابل نظرات آقای آذری</span><span class="text_">قمی است؛ ما باید اقتصاد دولتی داشته باشیم، اصلاً معنی ندارد کشور را با اقتصاد آزاد اداره کنیم، این</span><span class="text_">ها حرف</span><span class="text_">های غلطی است و حالا سال ۶۹_۶۸ ما باید اقتصاد آزاد داشته باشیم و... . آن</span><span class="text_">قدر شرایط تغییر می</span><span class="text_">کند که منتقدین بزرگ آقای هاشمی (اواخر دههٔ ۶۰ و اوایل دههٔ ۷۰) می</span><span class="text_">شوند آقای میرحسین موسوی و حاج</span><span class="text_">احمد خمینی؛ چون آقای هاشمی خیلی عوض شده و آن هاشمی سال</span><span class="text_">های قبل از نظر اقتصاد و سیاست خارجی و مسائل داخلی نیست. آقای هاشمی</span><span class="text_">ای که قبلاً مطرح می</span><span class="text_">کرد وضع پوشش جامعه خوب نیست و جامعه تغییر کرده و حتّی سال ۶۷ از رواج فست</span><span class="text_">فود انتقاد می</span><span class="text_">کنند، یواش</span><span class="text_">یواش می</span><span class="text_">آید به این سمت که باید جامعه را آزاد بگذاریم و باید خودش انتخاب کند، نباید چیزی تحمیل شود. چه شد که آن</span><span class="text_">قدر این فکر و جامعه تغییر کرد؟</span></p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6">آقای هاشمی از اوّل آمریکاستیز نبود و به دنبال صدور انقلاب نبود. از اوّل به دنبال الگوی اقتصاد دولتی سوسیالیستی نبود. از اوّل به دنبال این نبود که وارد عراق شویم که صدام سقوط کند. در فضای دههٔ ۶۰، به‌هرحال ایشان یک آدم انقلابی هست و به این چیزها اعتقاد دارد، ولی ته دلشان، ته نگاهشان یک‌جور انقلابی‌نبودن است و این را شما بعد از فوت امام و ریاست‌جمهوری ایشان می‌توانید ببینید. از دید هاشمی‌رفسنجانی که یک دید ساده‌ای داشتند، «آقای خامنه‌ای می‌شود رهبر. خب، با ایشان که مشکلی ندارم و یک عمری با ایشان بودم، ایشان بیشتر علاقه‌اش مسائل فرهنگی است و حالا در این مسائل فرهنگی باشند. عملاً ازاین‌به‌بعد من مملکت را اداره خواهم کرد، من می‌شوم رئیس‌جمهور. جنگ هم که دیگر نیست، بنی‌صدر هم نیست، مجاهدین خلق هم که نیستند، این سطح آزادی هم که چیزی نیست، چپ را هم می‌نشانم سر جایش، به موسوی‌خوئینی‌ها و آقای محتشمی و دفتر تحکیم وحدت و عباس عبدی و حجاریان و... پستی و سِمتی به‌عنوان کارشناس و... می‌دهم.»</p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6">منتها ایشان مخالفت و مقاومت رهبری و کسانی را که با ایشان بودند، خیلی نادیده و دست‌کم گرفته بود. نگاهش این بود که آقای خامنه‌ای سمبلیک ولی فقیه خواهد بود و در جایگاه رهبری قرار دارند و کارها را من انجام می‌دهم؛ بنابراین، من می‌روم به‌سمت اقتصاد باز و تنش‌زدایی؛ فعلاً با آمریکا نه، اوّل با عربستان و اتحادیه اروپا، بعد یواش‌یواش با خود آمریکا می‌رویم به دنبال آزادسازی اقتصاد و... . ایشان اینجا را نخوانده بود که آقای خامنه‌ای نخواهند گذاشت؛ ایشان می‌گوید که «من ولی فقیه هستم آقای هاشمی! من دکور نیستم و نمی‌گذارم، چون به آن چیزهای انقلابی اعتقاد دارم، به چیزهایی که امام می‌گفت و خود شما هم در دههٔ ۶۰ می‌گفتید.» آقای هاشمی یواش‌یواش متوجه شد که نه! مثل اینکه آقای خامنه‌ای در خیلی از مسائل جدّی است. من معتقدم که آقای هاشمی دو راه چاره بیشتر نداشت؛ یا باید محکم و قرص در برابر مقام رهبری می‌ایستاد، یا کم‌کم کوتاه می‌آمد. ایشان دومی را انتخاب کرد و تنش‌زدایی و خصوصی‌سازی و اقتصاد آزاد را کنار گذاشت و عملاً در دور دوم ریاست‌جمهوری، ایشان می‌رفت مرغداری افتتاح می‌کرد، کلنگ سد می‌زد و کارهای این‌چنینی. آن استراتژی کلانی که سال ۶۸ با آن وارد ریاست‌جمهوری شده بود، آن‌ها را به کل و به جزء و به اصل و به فرع، مجبور شد کنار بگذارد؛ چون دید باید درگیر شود.</p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6"><span class="text_">شما خیلی راحت دارید رد می</span><span class="text_">شوید، یک اتّفاقاتی هم می</span><span class="text_">افتاد. آقای توکلی می</span><span class="text_">گفت که آقای هاشمی بحث اقتصاد آزاد را مطرح کرد و کسانی</span><span class="text_">که آقای هاشمی منتقدشان بود، تیم اقتصادی ایشان شدند؛ نوربخش و بانکی و آقای روغنی</span><span class="text_">زنجانی و... . ابتدا برنامهٔ اوّل توسعه بود و بعد قرار شد که برنامهٔ بانک جهانی را بپذیریم و استقراض کنیم که خیلی بحث</span><span class="text_">ها پیش آمد، به</span><span class="text_">طوری</span><span class="text_">که سال ۷۱ مشهد شلوغ شد، تمام کلانتری</span><span class="text_">های مشهد سقوط کرد و مردم اسلحه گرفتند. آقای علی جنتی استاندار خراسان بود و در تلویزیون مصاحبه کرد و گفت که دارید به خوتان خسارت می</span><span class="text_">زنید. لوموند مقاله نوشت که جمهوری اسلامی از قم شروع شد و توانست قدرت بگیرد، سقوطش هم از شهر مذهبی مشهد است؛ یعنی آن</span><span class="text_">قدر اوضاع به</span><span class="text_">هم ریخته بود. سال ۷۴ اکبرآباد (اطراف اسلامشهر) شلوغ شد، قزوین شلوغ شد، طوری شد که آقای هاشمی متوجه شد کارهایی که در اقتصاد می</span><span class="text_">کند و با این شیب جلو می</span><span class="text_">رود، عده</span><span class="text_">ای زیر چرخ</span><span class="text_">های توسعه له می</span><span class="text_">شوند و طبیعی است این</span><span class="text_">ها باعث شورش خیابانی شود. آقای توکلی می</span><span class="text_">گوید ماشین را زد کنار و دستی را کشید و شروع کرد به دنده</span><span class="text_">عقب</span><span class="text_">رفتن و رفت یک</span><span class="text_">سری اساتید اقتصاد دانشگاه بهشتی را آورد.</span></p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6">این‌ها را کسی می‌گوید که با تمام وجود با این چیزها مخالف است. احمد توکلی معتقد به اقتصاد پوسیدهٔ سوسیالیستی است؛ بنابراین، با بندبند وجودش با سیاست‌های هاشمی مخالفت می‌کند.</p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6"><span class="text_">در سیاست خارجی هم شاهد اتّفاقات مهمی هستیم. بحث میکونوسو الخبر و آمیا پیش می‌آید. سال</span><span class="text_">های ۷۵_۷۴، تمام اتحادیهٔ اروپا سفرای خودشان را فرامی</span><span class="text_">خوانند و بعد از دوم خرداد که خاتمی رأی می</span><span class="text_">آورد، به تهران برمی</span><span class="text_">گردانند. ما در سیاست خارجی هم به</span><span class="text_">سمت بحران می</span><span class="text_">رویم؛ یعنی همان شرایط جنگ اتّفاق می</span><span class="text_">افتد که هیچ</span><span class="text_">یک از سفارت</span><span class="text_">های اروپایی جز آلمان و فرانسه فعال نبود. سال</span><span class="text_">های ۶۹_۶۸، آقای هاشمی خیلی علاقه داشت کسانی</span><span class="text_">که نزدیک ایشان بودند (مثلاً آقای دکتر ولایتی) راه ورود خودشان را به اروپا از طریق آلمان باز کنند که قبل از انقلاب به</span><span class="text_">نوعی برای ما دروازهٔ ورود بود. یواش</span><span class="text_">یواش برندها و شرکت</span><span class="text_">های خارجی به ایران برمی</span><span class="text_">گردند. مجلهٔ گل</span><span class="text_">آقا هم کاریکاتوری کشید که درِ ایران به</span><span class="text_">روی تمام برندهای معروف بازمی</span><span class="text_">شود.</span></p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<p dir="rtl" class="block_6"><span class="text_">اتّفاقات این</span><span class="text_">چنینی می</span><span class="text_">افتد، ولی جواب معکوس می</span><span class="text_">گیریم که در همان اتّفاقات سال ۷۲ هم خودش را نشان می</span><span class="text_">دهد که رأی آقای هاشمی چهار، پنج میلیون کم می</span><span class="text_">شود و توکلی که در برابر ایشان گمنام بود، رأی زیادی می</span><span class="text_">آورد و ۵۰ درصد مردم هم بیشتر شرکت نمی</span><span class="text_">کنند. آقای هاشمی تقریباً تنها رئیس</span><span class="text_">جمهوری بوده که در دور دومش کمتر رأی می</span><span class="text_">آورد. یک</span><span class="text_">سری هم می</span><span class="text_">گویند طبیعی است، کشور دارد ساخته می</span><span class="text_">شود و تورّم به</span><span class="text_">وجود می</span><span class="text_">آورد. دلار یکهو از سیصد تومان می</span><span class="text_">شود هزار تومان. نوربخش و هاشمی در تلویزیون می</span><span class="text_">گویند به بانک مرکزی گفتیم سیاست</span><span class="text_">ها را تعدیل کند و شرایط بهتر می</span><span class="text_">شود، در چند ماه آینده تورّم ۴۹ درصد را کاهش می</span><span class="text_">دهیم. قطعنامهٔ ۵۹۸ امیدی ایجاد می</span><span class="text_">کند که قرار است اوضاع بهتر شود، اما اتّفاقات عجیبی می</span><span class="text_">افتد.</span></p>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
</body>
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
</html>
|
